අපි 2600 සම්බුද්ධත්ව ජයන්තිය සමරනව. ප්‍රධාන තේමාව "පිළිවෙතින් පෙළගැසෙමු" යන්නයි.. බුදුන් උපන් දේශයටත් වඩා අපි බුදු දහම වෙනුවෙන් කැප වෙලා කියල අමුතුවෙන් කියන්න ඕනෙ නෑ.. පහුගිය දවස් වල 2600 සම්බුද්ධත්ව ජයන්තිය සමරන්න නා නා විද උත්සව, බෝධි පූජා, පිංකම් බහුලව තිබුන.. ඇත්තටම හරිම අලංකාරයි.. බුද්ධාලම්බන ප්‍රීතිය ඇති වන විදියේ දේවල්.
ඒත්....
ඊයෙ දවසෙ මූණු පොත පෙරළද්දි දැක්ක ඡායාරූප කීපයක් නිසා මට මේක ලියන්න හිතුන... ඒකයි දවස පටන් ගත්ත ගමන්ම අනිත් දේවල් ඔක්කොම පැත්තක තියල, මේක ලියල ඉවර කරන්න හිතුවෙ... මම දන්නව මම මේක ලීව කියල කිසිම වෙනසක් වෙන්නෙ නෑ.. ඒත්, අඩුම ගානෙ මේක කියවන ඔයාල නිකමට හරි හිතයිනෙ "අනේ කාලේ, වනේ වාසේ" කියලවත්.. මට මගෙ හිත නිදහස් කර ගන්න පුලුවන් එහෙම උනාම..
ඔයාල දන්නවනෙ, පහුගිය කාලෙ යුරෝපීය ජාතිකයන් බුදු දහමට ගරහන දේවල් කොච්චර කලාද කියල... තවමත් එහෙම දේවල් වෙනව.. අඩ නිරුවත් කාන්තාවන් බුදු පිළිම ළඟ ඡායාරූප ගන්නව... බුදුන්ගෙ රුව රැගත් බිස්කට් හදල කනව, බාර් වලට බුදුන්ගේ පිලිම ගන්නව.. මේ වගේ නොයෙක් දේ කරනව... තවමත් ඒ දේවල් සිද්ද වෙනව.
බුදුදහමට ඇලුම් කරන යුරෝපීයන් ඉන්නව.. ඒත් එක්තරා සුලු පිරිසක් තමයි මෙහෙම දේ කරන්නෙ...
හරි, ඒ අපේ අය නෙවෙයිනෙ... ඒ සුදු ජාතිකයො..
දැන් මම කියන්න හදන්නෙ මම දැක්ක දේ... ඇත්තටම මම මේ දේ දැක්කෙ ඡායාරූප වලින්.. ඡායාරූප ශිල්පියාට දොස් කියන්න බෑ.. එයා එයාගේ රාජකාරිය හරියට කරල...
පහුගිය දවසක සුද්දන්ගෙ රටේ, ඒ කියන්නෙ එංගලන්තෙ ඉන්න අපේ කලු සුද්දො (මම හිතන්නෙ ඒ නම වැරදි නෑ) 2600 සම්බුද්ධත්ව ජයන්තිය සමරන්න ඉතා අලංකාර උත්සවයක් සංවිධානය කරල.. මොකක් හරි අපේ බොදු සංවිධානයකින් ඒක කරල තියෙන්නෙ... ඉතින් ගොඩක් උගත් අය තමා ඉන්න ඇත්තෙ.. උත්සවයෙ ඡායාරූප දැක්කමනම් ඒකෙ ඉන්නව ලංකාවෙ ඉන්න උගත් ඇමති වරයෙක්, භික්ෂූන් වහසේලා සහ විශාල උගතුන් පිරිසක්..
මම ඔයාලට බලන්න ඒකෙන් ඡායාරූප 3ක් තෝර ගත්ත... මම මේ ලිපිය ලියන්නෙ කාටවත් පහරක් ගහන්නවත්, රිද්දන්නවත් නෙවෙයි.. මට ඒක දැකල ඇති උන දුක මෙහෙම ලියල හරි තුනී කර ගන්න.. මට හිතා ගන්න බැරි අපේ උගත්යැයි කියන්නා වූ ඇත්තනුත් මේ වගේ දේවල් කරන්න අනුබල දෙනවානම්, මේ වගේ දේවල් අනුමත කරනවනම්, තව කුමන කතාද...?
ඡායාරූප ගැන මා කිසිත් නොකියමි... ඒවා ගැන කතා ගෙතීම, අර්ථ දැක්වීම මෙය කියවන ඔබ සතුයි.. අපේ ලොව්තුරා බුදුරජානන් වහන්සේගේ පිළිමයක් වේදිකාව මත තබාගෙන, නර්තනයේ යෙදෙන ලඳුන් ඡායාරූප වල දැක්වේ.. ඒවා ඉතා උද්යෝගයෙන් බලා සිටින ප්‍රබුද්ධ පිරිස දැක්වෙන ඡායාරූපද එහි අඩංගු වීය...
එක් අතකට බුදුන්ට ලේ නෑයන් සිටින අපේ රටේ කලු සුද්දන් කරන මේ විකාර ගැන ඒ තරම්ම පුදුම විය යුතුද කියන එකත් ප්‍රශ්නයක්..
අන්තිමේ..මට එක සිංදුවක් මතක් උනා.
මේ රටේ මිනිස්සු, තනිකර කෙලින්නෙ පිස්සූ...?
උදෙන්ම සොඳුරු සුව අසපුවට ගොඩවැදුන.... ඒකෙ තිබුන වටිනා ලිපියක් කියවන අතරෙ මටත් මතක් උනා ලියන්න දෙයක්.. මේ කියවපු ලිපිය තරම් නම් වැදගත් නැති වෙයි. ඒත් ලියන්න හිතුන කියවන අයටත් පිනක් කරගන්න හිතෙන්නවත් කියල..
වෙන කිසි දෙයක් නෙවෙයි.... පහුගිය දවසක, මහරගම පිළිකා රෝහලේදි කල පුණ්‍ය කටයුත්තක් ගැනයි..
මගෙ සහෝදරීත් වෘත්තියෙන් ගොඩක් කාර්ය බහුල උනාට, හිටපු ගමන් අමුතු දේවල් කරන්න හිතනව.. පහුගිය දවසක එයාට උවමනාවක් තිබුන මහරගම පිළිකා රෝහලේ ඉන්න වයසක උදවියට ඒ අය ආස කරන සින්දු අහන්න.. ඉතින් මගේ අපාය සහය මිත්‍ර ඔස්තාර්ටත් (බුද්දික දයාරත්න) කතා කරල වැඩේ ලෑස්ති කරන්න හැදුවෙ... අපරාදෙ කියන්න බෑ නිරෝශා විරාජිනී නම් කියපු ගමන් නොමිලෙ සින්දු කියන්න පොරොන්දු උනාලු...
ඒත් ඉතින් සාමාන්‍යයෙන් මොකක් හරි හොඳ දෙයක් කරන්න හදද්දි ගොඩක් බාල්දි පෙරලෙනවනෙ... කොහොම හරි වැඩේ අවුල් උනා... ඒක කරන ස්ථානය ප්‍රශ්නයක් උනා. ලෙඩ්ඩුන්ට ඒක අහන්න දෙන එක ප්‍රශ්නයක් උනා... කොහොම හරි වැඩේ ඉවරයි..
මොකොම හරි, අපේ අක්කත් වැඩේ නිකන්ම අත ඇරියෙ නෑ. පහුගිය මැයි මාසෙ 21 වෙනිද කලින් අදහස වෙනස් කරල,වෙනත් දෙයක් කලා..
ඇත්තම කීවොත් පින්කම් 3ක්.
ස්වාමින් වහන්සේ නමක් රෝහල් බිමට වඩම්මල අපූරු බණක් කියෙව්ව. පුලු පුලුවන් ලෙඩ්ඩු ගොඩක් අය රෝහලේ බෝධිය ගාවට ඇවිත් බණ ඇහුව.... අපිට ඕනෙ කලේ එන්න බැරි අයට තමන්ගෙ වාට්ටුවෙ ඉඳගෙන බණ අහන්න සලස්වන්න.... ඒත් ඉතින් අපේ අවාසනාව කියන්නෙ කලින් වැඩ කරනව කියල තිබුන රෝහල් ශබ්ද විකාශන ජාලය අක්‍රියයි කියල අපිට කීවෙ එවෙලෙ.. ඉතින් මක් කොරන්නද... ඔන්න ඔහොමයි රජයේ ආයතන කියල හිතාගෙන තියෙන විදිය වැඩේ කලා.
ඉන් පස්සෙ රෝහලේ නේවාසිකව ප්‍රතිකාර ගන්න පුංචි ලමයි එක්ක සින්දුවක් දෙකක් කියල ඒ අයට තෑගි බෝග දීල, එයාලත් එක්ක සතුටු උනා... එයාලගෙ සෙල්ලම් ගෙදර කියන තැන තමයි අපි ඒක කලේ... එතන්ට එන්න අමාරු පොඩි අයට වාට්ටු වලටම ගිහින් තෑගි දුන්න.... ඒ අය ගොඩක් සතුටු උනා..
ඉන් පස්සෙ තවත් ස්වාමින් වහන්සේ නමක් වඩම්මල, පහන් පත්තු කරල, අධිෂ්ථාන පූජාවක් කලා.. ඒකටත් ගොඩක් රෝගීන් සහභාගී උනා...
ඇත්තටම මේ කාර්ය සාර්ථක කර ගන්න ගොඩක් අය උදව් කලා... අක්කගෙ, අය්යගෙ යාලුවො, අක්කගෙ ඔෆිස් එකේ අය ගොඩක් ඇවිත් හිටිය... ඒ හැම කෙනෙක්ම පුලුවන් උපරිමයෙන් මහන්සි වෙලා වැඩේ සාර්ථකව ඉවර කලා..
එදා ඒ වැඩේට උදව් කල, සහභාගී උන හැම කෙනෙක්ටම ගොඩක් පින්.. ගොඩාක් ස්තුතියි..
ඔය අතරෙ ඔය වැඩේ කරනකොට, අපි තෝර ගත්ත දවස මාරු කරගන්න, නැත්නම් කරදර වෙයි කියල අක්කට තර්ජනාත්මක දුරකතන ඇමතුම් දෙන්නත් කට්ටිය හිටිය... එයාලත් පුණ්‍ය කටයුත්තක් කරන්නම තමයි එහෙම කරල තියෙන්නෙ... අනික ඒ අය රෝහල් කාර්ය මණ්ඩලේම කොටසක් වෙච්ච එක තමා පුදුමෙ.. පින් කරන්න වෙහෙසෙන තරම්... ඔහොමහරි අපි ඒ වැඩේ සාර්ථකව කලා...
හැමෝටම සතුටුයි...
මේක කියවන ඔයාලගෙන් ඉල්ලන්නෙ, අපි පින් කරනව කියල කරන සමහර බොරු වැඩ වලට වඩා, මහරගම පිළිකා රෝහලේ ඉන්න පුංචි ළමයි එක්ක එක වරුවක් ගත කරන්න පුලුවන්නම් ඒ අය සතුටු කරල, ඒක මහාම මහ ලොකු පිනක්.....
චුට්ටක් හිතල බලන්න.....
